Rechtbank Den Haag (zp Middelburg) 8 oktober 2020, AWB 20/4261

Bij besluit van 20 december 2019 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser om een faciliterend visum op grond van artikel 20 van het VWEU1 afgewezen.

Bij besluit van 29 april 2020 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiser kennelijk ongegrond verklaard.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

De behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden op 3 september 2020. Eiser heeft zich doen vertegenwoordigen door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen door zijn gemachtigde. Tevens waren ter zitting aanwezig [naam] (echtgenote van eiser) en Z. Haile (tolk).

Overwegingen

1. Eiser stelt te zijn geboren op [geboortedatum] 1991 (of 1990) en de Eritrese nationaliteit te bezitten. Eiser verblijft momenteel in Israël. Eiser heeft een aanvraag ingediend om een faciliterend visum op grond van artikel 20 van het VWEU en verwijst daarbij naar het arrest Chavez-Vilchez2. Hij beoogt verblijf bij zijn gestelde zoon, [naam] (referent), geboren op [geboortedatum] . Referent heeft de Nederlandse nationaliteit en woont samen met zijn moeder, de echtgenote van eiser, in Nederland.

2. Verweerder heeft de aanvraag afgewezen omdat op grond van de door eiser overgelegde Eritrese identiteitskaart niet kan worden vastgesteld dat eiser de vader is van referent. De naam en geboortedatum op zijn Eritrese identiteitskaart komen immers niet overeen met de personalia vermeld op de door hem overgelegde geboorteakte van referent en met de personalia die zijn vermeld op de overgelegde huwelijksakte. Reeds hierom kan eiser geen aanspraak maken op een faciliterend visum op grond van artikel 20 van het VWEU. Ook is volgens verweerder niet aangetoond dat hij zorgtaken ten behoeve van het minderjarige kind verricht. Eiser heeft tot slot niet aannemelijk gemaakt dat tussen hem en het minderjarige kind een wezenlijke afhankelijkheidsverhouding bestaat.

3. Eiser voert aan dat de verschillende schrijfwijzen van zijn naam zijn te wijten aan de diverse vertalingen die mogelijk zijn van het Tigrinia naar het Hebreeuws en het Nederlands. Ten onrechte gaat de Nederlandse vertaling van de Eritrese identiteitskaart uit van het geboortejaar 1991. Het juiste geboortejaar is 1990, zoals dit ook op de andere overgelegde Israëlische documenten van eiser is vermeld. Volgens eiser had het op de weg van verweerder gelegen om, bij twijfel aan zijn vaderschap, een DNA-onderzoek te laten verrichten. Eiser voert zorgtaken uit door dagelijks telefonisch contact te hebben met zijn echtgenote over de opvoeding van referent. Dat eiser niet fysiek voor referent kan zorgen, is het gevolg van het niet afgeven van een faciliterend visum. Hem kan daarom niet worden verweten dat hij niet meer zorgtaken uitvoert. Eiser wijst op het belang van het kind en verwijst naar de artikelen 7 en 24 van het Handvest3.